DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2000/53/WE z dnia 18 września 2000 r. w sprawie wyeksploatowanych pojazdów.
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
Uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji ,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ,
uwzględniając konsultacje przeprowadzone z Komitetem Regionów,
działając w zgodzie z procedurą, o której mowa w art. 251 Traktatu w świetle wspólnego tekstu uzgodnionego przez Komitet Pojednawczy 23 maja 2000 r. ,
a także mając na uwadze, co następuje:
-
Różne działania podejmowane na szczeblu krajowym w odniesieniu do wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych powinny zostać zharmonizowane po to, by, po pierwsze, zminimalizować szkodliwy wpływ wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych na środowisko naturalne, przyczyniając się tym samym do zachowania, ochrony i poprawy stanu środowiska naturalnego oraz zachowania źródeł energii, oraz, po drugie, by zapewnić właściwe funkcjonowanie rynku wewnętrznego oraz wyeliminować nieprawidłowości dotyczące wolnej konkurencji na obszarze Wspólnoty.
-
Niezbędne jest przygotowanie w ramach całej Wspólnoty podstawowych uregulowań, tak aby osiągnąć spójność w podejściu poszczególnych państw członkowskich do wyżej wymienionych celów, szczególnie w zakresie projektowania pojazdów z uwzględnieniem powtórnego wykorzystania i odzysku, w zakresie wymagań dotyczących podmiotów zajmujących się zbieraniem materiałów odpadowych oraz utylizacją, oraz w zakresie osiągania celów związanych z powtórnym użyciem i wykorzystaniem oraz odzyskiem, z uwzględnieniem zasady subsydiarności oraz zasadą pokrywania kosztów przez sprawcę szkód ekologicznych.
-
Każdego roku zużyte pojazdy mechaniczne we Wspólnocie stanowią około 8 do 9 milionów ton materiałów odpadowych, które muszą być poddane obróbce.
-
W zgodzie z ogólnymi wytycznymi polityki Wspólnoty dotyczącej materiałów odpadowych oraz w celu wprowadzenia w życie środków zapobiegawczych i ochronnych konieczne jest ograniczenie powstawania odpadów do minimum.
-
Kolejną podstawową zasadą jest to, że wszelkie odpady powinny być powtórnie użyte i poddane procesom odzysku, z największym naciskiem położonym na powtórne użycie i powtórne wykorzystanie.
-
Państwa członkowskie musza podjąć działania, których celem jest zapewnienie odpowiednich warunków, w jakich jednostki gospodarcze podejmą prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie zbierania materiałów odpadowych, procesów utylizacyjnych i odzysku wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych.
-
Państwa członkowskie powinny zadbać o to, aby ostatni posiadacz i/lub właściciel mógł bez opłaty dostarczyć wyeksploatowany pojazd mechaniczny do autoryzowanego podmiotu zajmującego się utylizacją wtedy, gdy pojazd nie ma, lub ma ujemną wartość rynkową. Państwa członkowskie powinny doprowadzić do sytuacji, w której producenci pokrywają wszystkie, lub znaczącą większość kosztów takich działań; nie można przy tym ograniczyć normalnego działania sił rynkowych.
-
Niniejsza dyrektywa powinna obejmować pojazdy mechaniczne i wyeksploatowane pojazdy oraz części samochodowe i materiały, z których są one wykonane, a także części zamienne i dodatkowe, z zastrzeżeniem uregulowań dotyczących standardów bezpieczeństwa oraz kontroli poziomu emisji substancji szkodliwych, a także poziomu hałasu.
-
W niniejszej dyrektywie, wszędzie tam, gdzie jest to niezbędne, wykorzystana jest terminologia wypracowana w kilku istniejących dyrektywach, a mianowicie w dyrektywie Rady 67/548/EWG z 27 czerwca 1967 r. w sprawie ujednolicenia ustaw, przepisów wykonawczych i decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i znakowania substancji szkodliwych , w dyrektywie Rady 70/156/EWG z dnia 6 lutego 1970 r. w sprawie ujednolicenia prawa państw członkowskich w odniesieniu do zatwierdzania typu pojazdu mechanicznego i przyczep , oraz w dyrektywie Rady 75/442/EWG z 15 lipca 1975 r. w sprawie odpadów .
-
Zabytkowe pojazdy mechaniczne w znaczeniu pojazdów o wartości historycznej, pojazdów o wartości historycznej dla kolekcjonerów oraz pojazdów przeznaczonych do muzeów, które są utrzymywane w odpowiednich i nie szkodliwych dla środowiska warunkach, zarówno takie, które są rozłożone na części jak i takie, które mogą być uruchomione, nie są objęte definicją odpadów podaną w dyrektywie 75/442/EWG, a zatem nie są objęte postanowieniami niniejszej Dyrektywy.
-
Ważne jest, aby środki zapobiegawcze zostały wprowadzone od samego początku procesu produkcji pojazdów mechanicznych, to znaczy od fazy projektowej poprzez fazy kolejne i powinny one polegać na, w szczególności, ograniczeniu i kontroli niebezpiecznych substancji w pojazdach mechanicznych po to, aby uniemożliwić ich przedostawanie się do środowiska, ułatwić powtórne wykorzystanie oraz uniemożliwić pozbywanie się niebezpiecznych substancji. W szczególności, użycie ołowiu, rtęci, kadmu, oraz sześciowartościowego chromu powinno być zakazane. Te metale ciężkie powinny być wykorzystywane jedynie w określonym celu, zgodnie z listą, która będzie poddawana okresowemu przeglądowi. Dzięki temu będzie można uzyskać pewność, że pewne materiały czy substancje nie zalegają w rozdrabniarkach oraz, że nie są spalane albo składowane na wysypiskach śmieci.
-
Jakość powtórnego wykorzystania materiałów z tworzyw sztucznych z wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych powinna być stale podnoszona. W chwili obecnej Komisja zajmuje się wpływem PCW na środowisko naturalne. Na podstawie tej analizy, Komisja zaproponuje odpowiednie rozwiązania, łącznie z rozwiązaniami dotyczącymi wykorzystania PCW w pojazdach mechanicznych.
-
Wymagania dotyczące demontażu, odzysku i powtórnego wykorzystania wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych i ich części powinny być wzięte pod uwagę podczas projektowania i produkcji pojazdów mechanicznych.
-
Należy promować rozwój rynku materiałów powtórnie wykorzystanych.
-
Aby doprowadzić do sytuacji, w której pozbywanie się wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych nie będzie stanowiło zagrożenia dla środowiska naturalnego należy stworzyć odpowiedni system zbierania materiałów odpadowych.
-
Należy wprowadzić świadectwo zniszczenia, jako niezbędny warunek dla wyrejestrowania wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych. Te państwa członkowskie, w których nie ma systemu wyrejestrowania powinny stworzyć taki system, w którym świadectwo zniszczenia jest przekazywane właściwym organom administracyjnym kiedy wyeksploatowany pojazd mechaniczny zostaje przekazany do podmiotu zajmującego się utylizacją.
-
Niniejsza dyrektywa nie zabrania państwom członkowskim umożliwiania w niektórych sytuacjach czasowego wyrejestrowania pojazdów mechanicznych.
-
Podmioty zajmujące się zbieraniem odpadów oraz utylizacją mogą rozpocząć działalność dopiero po uzyskaniu odpowiedniego zezwolenia, a jeżeli wymagana jest jedynie rejestracja, dopiero po spełnieniu odpowiednich warunków.
-
Należy prowadzić politykę promującą odzysk i powtórne wykorzystanie materiałów.
-
Należy ustanowić wymagania dotyczące składowania i procesów utylizacyjnych, aby zapobiec niepożądanym wpływom na środowisko naturalne oraz zapewnić prawidłowe funkcjonowanie konkurencji na rynku.
-
W celu osiągnięcia określonych rezultatów w krótkiej perspektywie czasowej oraz zapewnienia podmiotom gospodarczym, konsumentom i organom władzy warunków działania w dłuższej perspektywie czasowej należy ustanowić dla podmiotów gospodarczych cele ilościowe w odniesieniu do odzysku, oraz powtórnego użycia i powtórnego wykorzystania.
-
Producenci powinni zadbać o to, aby pojazdy mechaniczne były projektowane i produkowane w taki sposób, że możliwe będzie określenie celów ilościowych w odniesieniu do odzysku, oraz powtórnego użycia i powtórnego wykorzystania. W tym celu Komisja będzie dokładać starań, aby powstały europejskie normy i standardy w tym względzie a także podejmie inne działania zmierzające do poprawy właściwych europejskich regulacji dotyczących zatwierdzenia typu pojazdu mechanicznego.
-
Państwa członkowskie dołożą starań, aby postanowienia zawarte w niniejszej dyrektywie były wprowadzane z poszanowaniem zasad konkurencji, w szczególności w zakresie dostępu małych i średnich przedsiębiorstw do rynku zbierania materiałów odpadowych, demontażu, utylizacji i ponownego wykorzystania materiałów.
-
Aby ułatwić demontaż i odzysk, a zwłaszcza powtórne wykorzystanie wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych, producenci takich pojazdów powinni przekazywać autoryzowanym podmiotom zajmującym się utylizacją wszystkie istotne informacje dotyczące demontażu, w szczególności informacje dotyczące niebezpiecznych substancji.
-
Należy dołożyć starań, aby w tym zakresie, w jakim jest to wskazane, zostały wprowadzone europejskie normy i standardy. Producenci pojazdów mechanicznych powinni stosować normy dotyczące znakowania komponentów i materiałów, które powinna ustanowić Komisja we współpracy z właściwym komitetem. W trakcie przygotowania norm Komisja weźmie pod uwagę rozwiązania, które w tym względzie zostały opracowane przez instytucje międzynarodowe.
-
W celu monitorowania sposobu dochodzenia do celów określonych w niniejszej dyrektywie konieczne jest gromadzenie danych dotyczących wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych na poziomie całej Wspólnoty.
-
Konsumenci muszą być w sposób wystarczający informowani, aby mogli dostosować swoje zachowanie i postawy; w tym celu informacje powinny być przekazywane poprzez zainteresowane podmioty gospodarcze.
-
Państwa członkowskie mogą zdecydować się na wprowadzenie niektórych postanowień zawartych w niniejszej dyrektywie poprzez odpowiednie umowy zawierane wewnątrz zainteresowanych sektorów gospodarki, pod warunkiem, że zostaną spełnione pewne wymogi.
-
Wykorzystując jedną z procedur przewidzianych dla komitetu, Komisja musi zadbać o to, aby osiągnięcia naukowe i rozwój technologiczny zostały uwzględnione w wymaganiach dotyczących podmiotów zajmujących się utylizacją oraz dotyczących niebezpiecznych substancji, a także o przyjęcie minimalnych standardów odnoszących się do świadectwa zniszczenia, formatu bazy danych oraz o wprowadzenie niezbędnych środków dla kontroli zgodności z wyznaczonymi celami ilościowymi.
-
Środki, których należy użyć w celu wprowadzenia postanowień niniejszej dyrektywy w życie powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z 28 czerwca 1999 r., ustanawiającą procedury dla sprawowania władzy przekazanej Komisji1.
-
Państwa członkowskie mogą stosować postanowienia niniejszej dyrektywy przed datą ustanowioną w tej dyrektywie, pod warunkiem, że działania takie są zgodne z Traktatem.
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
Cele
Niniejsza dyrektywa ustanawia środki i działania, których celem jest w pierwszym rzędzie wprowadzenie środków zapobiegawczych ograniczających odpady z pojazdów mechanicznych, a ponadto promowanie działań, których celem jest powtórne użycie i powtórne wykorzystanie lub inne formy odzysku wyeksploatowanych pojazdów i ich części po to, aby ograniczyć pozbywanie się materiałów odpadowych i polepszyć wyniki działań związanych z ochroną naturalnego środowiska, podejmowanych przez podmioty gospodarcze w zakresie cyklu życia pojazdów mechanicznych, a szczególnie podmioty gospodarcze bezpośrednio zaangażowane w procesy utylizacyjne wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych.
Artykuł 2
Definicje
W rozumieniu niniejszej dyrektywy:
-
"pojazd mechaniczny" oznacza każdy pojazd należący do kategorii M? i N? zdefiniowanych w zał. IIA do dyrektywy 70/156/EWG oraz pojazd mechaniczny trójkołowy według definicji w dyrektywie 92/61/EWG, z wyjątkiem motocykli trójkołowych;
-
"wyeksploatowany pojazd" oznacza pojazd, który stanowi materiał zużyty lub wyeksploatowany w rozumieniu art. 1 lit. a) dyrektywy 75/442/EWG;
-
"producent" oznacza producenta pojazdów mechanicznych lub importera pojazdów mechanicznych na obszar państwa członkowskiego;
-
"środki zapobiegawcze" oznaczają środki, które są stosowane w celu zmniejszenia ilości oraz obniżenia szkodliwości dla środowiska naturalnego wyeksploatowanych pojazdów, oraz materiałów z których są one wykonane;
-
"procesy utylizacyjne" oznaczają wszelkie czynności i działania, jakie następują po tym, jak wyeksploatowany pojazd zostaje przekazany do przedsiębiorstwa zajmującego się procesami utylizacyjnymi po to, aby po oczyszczeniu z substancji szkodliwych został rozłożony na części, pocięty, rozdrobniony lub też po wymontowaniu elementów przeznaczonych do odzysku przygotowany do rozdrobnienia lub fizycznego zniszczenia, lub też wszelkie inne czynności prowadzące do odzysku i/lub fizycznego zniszczenia wyeksploatowanych pojazdów i ich części;
-
"powtórne użycie" oznacza wszelkie czynności i działania, dzięki którym części i elementy zużytych pojazdów są wykorzystywane do tych samych celów, do których zostały pierwotnie pomyślane;
-
"recycling / powtórne wykorzystanie" oznacza powtórne wykorzystanie materiałów odpadowych w procesach produkcyjnych w celu uzyskania materiałów o takim samym wykorzystaniu jak materiały odpadowe lub też dla innych celów, z wyjątkiem odzysku energii. Odzysk energii oznacza użycie palnych materiałów odpadowych jako środka do wytworzenia energii poprzez bezpośrednie spalanie wraz z innymi materiałami odpadowymi lub bez nich ale z odzyskiem energii cieplnej;
-
"odzysk" oznacza wszelkie czynności i działania o których mowa w zał. IIB do dyrektywy 75/442/EWG;
-
"pozbywanie się" oznacza wszelkie czynności i działania o których mowa w zał. IIA do dyrektywy 75/442/EWG;
-
"podmioty gospodarcze" oznacza producentów, dystrybutorów, jednostki zajmujące się zbieraniem materiałów, firmy ubezpieczeniowe prowadzące działalność w zakresie ubezpieczeń komunikacyjnych, firmy zajmujące się rozmontowywaniem, cięciem, odzyskiem, powtórnym wykorzystaniem materiałów oraz innymi działaniami należącymi do procesów utylizacji zużytych pojazdów mechanicznych i ich części;
-
"niebezpieczna substancja" oznacza każdą substancję, która jest uważana za niebezpieczną zgodnie z dyrektywą 67/548/EWG;
-
"rozdrabniarka" oznacza jakiekolwiek urządzenie, które jest używane do rozdrabniania, cięcia lub rozrywania na mniejsze kawałki wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych, włączając w to prowadzenie tych czynności w celu otrzymania metalu, który może być bezpośrednio wykorzystany jako złom;
-
"informacje dotyczące demontażu" oznaczają wszystkie informacje, które są niezbędne do przeprowadzenia procesów utylizacyjnych wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych w sposób nieszkodliwy dla środowiska naturalnego. Producenci pojazdów mechanicznych oraz producenci części powinni przekazywać takie informacje autoryzowanym podmiotom zajmującym się utylizacją w formie książkowej lub w postaci zapisu elektronicznego (CD-ROM, informacja on-line)
Artykuł 3
Zakres stosowania
-
Niniejsza dyrektywa dotyczy pojazdów mechanicznych oraz wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych, łącznie z częściami oraz materiałami użytymi do produkcji. Bez uszczerbku dla art. 5 ust. 4, trzeci akapit, taki zakres stosowania jest niezależny od tego, w jaki sposób dokonywano przeglądów i napraw pojazdu w okresie użytkowania, oraz od tego, czy stosowane były części zamienne dostarczone przez producenta, czy też inne części, których wykorzystanie jako części zamiennych jest zgodne z odpowiednimi regulacjami Wspólnoty bądź regulacjami na poziomie krajowym.
-
Niniejsza dyrektywa jest stosowana bez uszczerbku dla istniejących uregulowań prawnych Wspólnoty oraz właściwych przepisów prawa krajowego, w szczególności w odniesieniu do standardów i norm bezpieczeństwa, poziomu emisji substancji do atmosfery oraz ograniczenia poziomu hałasu a także ochrony gleby i wody.
-
W przypadku, gdy producent wytwarza lub importuje jedynie pojazdy mechaniczne, które nie są objęte przepisami dyrektywy 70/156/EWG na podstawie jej art. 8 ust. 2 lit. a), państwa członkowskie mogą wyłączyć takiego producenta i jego pojazdy mechaniczne z przepisów art. 7 ust. 4, art. 8 oraz art. 9 niniejszej dyrektywy.
-
Pojazdy mechaniczne specjalnego przeznaczenia, według definicji podanej w art. 4 ust. 1 lit. a) drugi akapit dyrektywy 70/156/EWG, są wyłączone z przepisów art. 7 niniejszej dyrektywy.
-
Dla motocykli trójkołowych mają zastosowanie jedynie art. 5 ust. 1, art. 5 ust. 2 oraz art. 6 niniejszej dyrektywy.
Artykuł 4
Środki zapobiegawcze
-
W ramach polityki promującej ograniczenie powstawania odpadów państwa członkowskie zachęcają w szczególności:
- producentów pojazdów mechanicznych, wraz z producentami materiałów i wyposażenia, do ograniczenia w maksymalnym stopniu użycia w pojazdach mechanicznych substancji niebezpiecznych od momentu rozpoczęcia prac projektowych poprzez kolejne etapy po to, aby zapobiec w szczególności ich przedostawaniu się do środowiska naturalnego, aby powtórne wykorzystanie materiałów stało się łatwiejsze oraz aby wyeliminować konieczność pozbywania się substancji niebezpiecznych;
- do projektowania i produkowania nowych pojazdów mechanicznych w taki sposób, aby w pełni uwzględnić oraz ułatwić demontaż, powtórne użycie oraz odzysk, w szczególności powtórne wykorzystanie wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych oraz ich części i materiałów.
- producentów pojazdów mechanicznych, wraz z producentami materiałów i wyposażenia, do zwiększania udziału ilościowego materiałów, które mogą być powtórnie wykorzystane w pojazdach mechanicznych i innych produktach, mając na uwadze możliwości rozwoju rynku materiałów, które mogą być powtórnie wykorzystane.
-
-
Państwa członkowskie doprowadzą do sytuacji, że materiały i części pojazdów mechanicznych wprowadzonych na rynek po 1 lipca 2003 r. nie będą zawierać ołowiu, rtęci, kadmu i sześciowartościowego chromu, poza przypadkami określonymi w zał. II, na warunkach określonych w tym załączniku;
-
zgodnie z procedurą określoną w art. 11 Komisja będzie regularnie wprowadzać poprawki do zał. II, uwzględniające postęp naukowo-techniczny w celu:Komisja wprowadzi po raz pierwszy poprawki do zał. II najpóźniej do 21 października 2001 r. W żadnym przypadku wyłączenia, o których mowa w załączniku, nie zostaną usunięte przed 1 stycznia 2003 r.
- ustanowienia, w zależności od potrzeb, maksymalnego poziomu koncentracji, do którego występowanie substancji, o których mowa w art. 2 lit. a), może być tolerowane w określonych materiałach i częściach pojazdów mechanicznych;
- wyłączenia niektórych materiałów i części pojazdów mechanicznych z postanowień art. 2 lit. a), jeżeli wykorzystanie tych materiałów jest nie do uniknięcia;
- skreślania materiałów i części pojazdów mechanicznych z listy podanej w zał. II, jeżeli można wyeliminować użycie tych substancji ;
- w odniesieniu do punktów i) i ii), określenia tych materiałów i części pojazdów mechanicznych, które mogą być usunięte przed kolejnymi procesami utylizacyjnymi; powinny one zostać oznakowane, albo powinny być łatwe do rozpoznania przy pomocy innych środków;
-
Artykuł 5
Zbieranie materiałów odpadowych
-
Państwa członkowskie podejmą niezbędne kroki mające na celu zapewnienie, że:Państwa członkowskie podejmą także wszelkie niezbędne działania, żeby zapewnić przekazywanie wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych do autoryzowanych podmiotów gospodarczych zajmujących się utylizacją.
- podmioty gospodarcze wdrożą systemy zbierania wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych oraz, o ile jest to technicznie możliwe, zużytych części usuniętych w trakcie naprawy samochodów osobowych;
- jednostki zajmujące się zbieraniem zużytych materiałów będą stosunkowo dobrze dostępne na ich obszarze.
-
Państwa członkowskie wdrożą system, zgodnie z którym przedstawienie świadectwa zniszczenia będzie warunkiem wyrejestrowania wyeksploatowanego pojazdu mechanicznego. Takie świadectwo będzie wystawiane posiadaczowi i/lub właścicielowi kiedy wyeksploatowany pojazd mechaniczny będzie przekazywany do podmiotu gospodarczego zajmującego się utylizacją. Podmioty zajmujące się utylizacją, które uzyskały pozwolenie, zgodnie z art. 6 będą mogły wydawać świadectwa zniszczenia. Państwa członkowskie mogą zezwolić, aby producenci, dealerzy, oraz podmioty zajmujące się zbieraniem wyeksploatowanych pojazdów wydawały świadectwa zniszczenia w imieniu autoryzowanego podmiotu zajmującego się utylizacją, pod warunkiem, że mogą one zagwarantować, że wyeksploatowany pojazd mechaniczny zostanie przekazany do autoryzowanego podmiotu zajmującego się utylizacją i pod warunkiem, że są one zarejestrowane w odpowiednich organach administracyjnych. Wydawanie świadectwa zniszczenia nie daje podmiotom zajmującym się utylizacją, dealerom, oraz podmiotom zajmującym się zbieraniem wyeksploatowanych pojazdów w imieniu autoryzowanych podmiotów zajmujących się utylizacją, żadnego prawa ani nie może stanowić podstaw do rekompensaty finansowej, z wyjątkiem takich przypadków, które zostały wyraźnie określone przez państwa członkowskie. Państwa członkowskie, w których nie ma systemu wyrejestrowania pojazdów mechanicznych w dniu wejścia w życie niniejszej dyrektywy, wprowadzą system, w ramach którego świadectwa zniszczenia są przedstawiane właściwym organom administracyjnym, gdy wyeksploatowany samochód zostaje przekazany do podmiotu zajmującego się utylizacją oraz zostaną spełnione pozostałe wymagania określone w art. 5 ust. 3. Państwa członkowskie, do których odnosi się niniejszy akapit, powiadomią Komisje o szczegółach.
-
Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić, że pojazdy mechaniczne są dostarczane do autoryzowanych podmiotów zajmujących się utylizacją zgodnie z postanowieniami ust. 3 bez żadnych kosztów obciążających ostatniego posiadacza i/lub właściciela ze względu na to, że pojazd nie posiada żadnej lub posiada ujemną wartość rynkową. Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić, że producenci pokryją wszystkie lub znaczną część kosztów związanych z wprowadzeniem tych działań i/lub odbiorą wyeksploatowane pojazdy mechaniczne na tych samych warunkach, o których mowa w pierwszym akapicie. Państwa członkowski mogą postanowić, że dostarczenie wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych nie jest całkowicie wolne od opłat, jeżeli dostarczane pojazdy nie zawierają zasadniczych elementów pojazdu mechanicznego, w szczególności silnika i nadwozia, lub zawierają materiały odpadowe dodane do wyeksploatowanego pojazdu. Komisja będzie okresowo dokonywać przeglądu stosowania postanowień zawartych w pierwszym akapicie, aby zapewnić, że nie prowadzi ono do nieprawidłowości na rynku, a w razie konieczności zaproponuje Parlamentowi Europejskiemu i Komisji wprowadzenie poprawek.
-
Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić, że kompetentne organy władzy będą przyjmowały świadectwa zniszczenia wydawane w innych państwach członkowskich zgodnie z postanowieniami ust. 3. W tym celu Komisja opracuje najpóźniej do 21 października 2001 r. minimalne wymagania dotyczące świadectwa zniszczenia.
Artykuł 6
Procesy utylizacyjne
-
Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić, że wyeksploatowane pojazdy mechaniczne są składowane (nawet czasowo) oraz poddawane procesom utylizacyjnym zgodnie z ogólnymi wymaganiami określonymi w art. 4 dyrektywy 75/442/EWG, oraz z zachowaniem minimalnych wymagań technicznych przedstawionych w zał. I do niniejszej dyrektywy, bez uszczerbku dla krajowych regulacji prawnych w odniesieniu do ochrony zdrowia i środowiska naturalnego.
-
Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić, że wszystkie podmioty zajmujące się utylizacją otrzymają właściwe zezwolenie lub zostaną zarejestrowane przez właściwe organy władzy, zgodnie z postanowieniami art. 9, 10 i 11 dyrektywy 75/442/EWG. Derogacja wymagań dotyczących pozwolenia, o których mowa w art. 11 ust. 1 lit b) dyrektywy 75/442/EWG, może zostać zastosowana do działalności polegającej na odzysku materiałów odpadowych z wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych jeżeli zostały one poddane działaniom zgodnie z zał. I pkt. 3 do niniejszej dyrektywy, pod warunkiem że przed rejestracją kompetentne władze dokonają inspekcji podmiotu. Inspekcja taka powinna objąć sprawdzenie:
- typu i ilości substancji odpadowych, jakie maja być poddawane utylizacji;
- ogólnych wymagań technicznych, które mają być spełnione;
- środków ostrożności
-
Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić, że wszystkie podmioty zajmujące się utylizacją spełnią co najmniej następujące wymagania zgodnie z zał. I:Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić, że pozwolenie albo rejestracja, o których mowa w ust. 2, obejmuje wszystkie warunki, które są niezbędne, aby spełnić wymagania określone w ust. 1, 2, i 3.
- przed dalszymi procesami utylizacyjnymi wyeksploatowane pojazdy zostaną pozbawione wszystkich elementów albo też zostaną podjęte inne porównywalne działania w celu ograniczenia wszelkiego negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Części oraz materiały, które są oznakowane lub są rozpoznawalne za pomącą innych środków zgodnie z postanowieniami zawartymi w art. 4 ust. 2, zostaną usunięte przed dalszymi procesami utylizacyjnymi;
- niebezpieczne materiały i części zostaną usunięte i będą w sposób planowy posegregowane po to, aby wyeliminować zanieczyszczanie materiałów odpadowych pochodzących z wyeksploatowanych samochodów w rozdrabniarkach;
- usuwanie elementów oraz składowanie będą przeprowadzone w taki sposób, aby zapewnić możliwość powtórnego użycia i odzysku, a w szczególności powtórnego wykorzystania części pojazdów mechanicznych.
-
Państwa członkowskie będą zachęcać podmioty zajmujące się utylizacją do wprowadzania systemów ochrony środowiska oraz certyfikatów w tym zakresie.
Artykuł 7
Powtórne użycie i odzysk
-
Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby promować powtórne użycie części i elementów, które nadają się do powtórnego użycia, odzysk części, które nie mogą być powtórnie użyte oraz w pierwszym rzędzie, powtórne wykorzystanie, jeżeli jest to rozsądne ze względu na ochronę środowiska, z zachowaniem wymagań dotyczących bezpieczeństwa pojazdów mechanicznych oraz wymogów ochrony środowiska, takich jak, wymagania dotyczące emisji substancji szkodliwych do atmosfery oraz poziomu hałasu.
-
Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania w celu zapewnienia osiągnięcia następujących celów przez podmioty gospodarcze:Na podstawie propozycji Komisji, Parlament Europejski oraz Rada ustanowią cele dotyczące odzysku i powtórnego użycia oraz powtórnego użycia i wykorzystania w okresie po roku 2015.
- nie później niż 1 stycznia 2006 r. poziom powtórnego użycia i odzysku dla wszystkich wyeksploatowanych samochodów będzie podniesiony do minimum 85 % średniej wagi pojazdu. Do tej samej granicy czasowej poziom powtórnego użycia i powtórnego wykorzystania będzie podniesiony do minimum 80 % średniej wagi pojazdu;
w przypadku pojazdów mechaniczne wyprodukowane przed 1 stycznia 1980 r., to państwa członkowskie mogą ustanowić niższe poziomy docelowe, ale nie niższe niż 75 % dla poziomu powtórnego użycia i odzysku i nie niższe niż 70 % dla poziomu powtórnego użycia i powtórnego wykorzystania. Państwa członkowskie korzystające z zapisów niniejszego akapitu poinformują Komisję i inne państwa członkowskie o powodach takiej decyzji; - nie później niż 1 stycznia 2015 r. poziom powtórnego użycia i odzysku dla wszystkich wyeksploatowanych samochodów będzie podniesiony do minimum 95 % średniej wagi pojazdu. Do tej samej granicy czasowej poziom powtórnego użycia i powtórnego wykorzystania będzie podniesiony do minimum 85 % średniej wagi pojazdu. Najpóźniej do 31 grudnia 2005 r. Parlament Europejski i Rada dokonają przeglądu celów określonych w lit. b) na podstawie sprawozdania Komisji i jej wniosków. W sprawozdaniu Komisja uwzględni nowe osiągnięcia w dziedzinie materiałów stosowanych w pojazdach mechanicznych oraz wszelkie inne aspekty dotyczące pojazdów mechanicznych i mające wpływ na środowisko naturalne. Zgodnie z procedurą przedstawiona w art. 11 Komisja ustanowi wszelkie szczegółowe regulacje niezbędne do sprawowania kontroli nad realizacja przez państwa członkowskie celów określonych w niniejszym ustępie. Przygotowując te regulacje, Komisja uwzględni wszelkie czynniki, które maja wpływ w tym względzie, między innymi dostępność danych czy kwestię importu i eksportu wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych. Komisja przygotuje te regulacje najpóźniej do 21 października 2002 r.
- nie później niż 1 stycznia 2006 r. poziom powtórnego użycia i odzysku dla wszystkich wyeksploatowanych samochodów będzie podniesiony do minimum 85 % średniej wagi pojazdu. Do tej samej granicy czasowej poziom powtórnego użycia i powtórnego wykorzystania będzie podniesiony do minimum 80 % średniej wagi pojazdu;
-
W celu przygotowania poprawek do dyrektywy 70/156/EWG Komisja będzie wspierać opracowanie i przygotowanie europejskich norm i standardów odnoszących się do rozmontowywania, odzysku i powtórnego wykorzystania pojazdów mechanicznych. Kiedy normy takie zostaną opracowane, ale w żadnym przypadku nie później niż przed końcem 2001 roku, Parlament Europejski i Rada, na podstawie wniosku Komisji, wprowadzą poprawki do dyrektywy 70/156/EWG, w efekcie których pojazdy mechaniczne, według określonych typów, zgodnie z powyższą dyrektywą, wprowadzone na rynek po trzech latach od wprowadzenia poprawek do dyrektywy 70/156 EWG, będą nadawały się do powtórnego użycia i/lub powtórnego wykorzystania w przynajmniej 80 % wagi pojazdu oraz będą nadawały się do powtórnego użycia i/lub odzysku w przynajmniej 95 % wagi pojazdu.
-
Proponując poprawki do dyrektywy 70/156/EWG, odnoszącej się do możliwości demontażu, odzysku, i powtórnego wykorzystania pojazdów mechanicznych, Komisja weźmie pod uwagę jako jeden z czynników konieczność zapewnienia, aby powtórne użycie części nie stało się źródłem zagrożenia dla bezpieczeństwa lub środowiska naturalnego.
Artykuł 8
Normy kodowania / informacje dotyczące demontażu
-
Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić, że producenci pojazdów mechanicznych, w porozumieniu z producentami części i materiałów, używają norm kodowania dotyczących części i materiałów po to, aby zapewnić możliwość identyfikacji tych części i materiałów, które nadają się do powtórnego użycia i odzysku.
-
Nie później niż 21 października 2001 r., zgodnie z procedurą określona w art. 11, Komisja ustanowi normy, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu. Ustanawiając te normy, Komisja uwzględni działania podejmowane w tym względzie na forum międzynarodowym oraz wniesie swój własny wkład do tych działań.
-
Państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić, że producenci będą dostarczać informacji dotyczących demontażu każdego nowego typu pojazdu mechanicznego, który jest wprowadzany na rynek, w przeciągu sześciu miesięcy po wprowadzeniu pojazdu na rynek. Informacje takie będą zawierać, w stopniu, do jakiego jest to niezbędne dla podmiotów zajmujących się utylizacją po to, aby mogły postępować zgodnie z przepisami ustanowionymi w niniejszej dyrektywie, dane dotyczące różnych rodzajów części i materiałów oraz miejsc, gdzie w pojazdach znajdują się niebezpieczne substancje, z uwagi na cele, których osiągnięcie jest zgodne z zapisami w art. 7.
-
Z zastrzeżeniem poufności informacji poufnych oraz tajemnicy przemysłowej i handlowej, państwa członkowskie podejmą wszelkie niezbędne działania, aby zapewnić, że producenci części wykorzystywanych w pojazdach mechanicznych udostępnią autoryzowanym podmiotom zajmującym się utylizacją, w stopniu, w jakim podmioty te uznają to za konieczne, informacje dotyczące demontażu, składowania, oraz badań części, które mogą być powtórnie użyte.
Artykuł 9
Sprawozdania i przekazywanie informacji
-
Państwa członkowskie przesyłają Komisji co trzy lata sprawozdanie dotyczące stosowania postanowień niniejszej Dyrektywy. Sprawozdania będą przygotowywane na podstawie kwestionariusza bądź planu sporządzonego przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 6 dyrektywy 91/692EWG1 w celu sporządzenia bazy danych dotyczącej wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych i procesów utylizacyjnych. Sprawozdanie takie będzie zawierać istotne informacje odnośnie możliwych zmian w strukturze obrotów oraz działalności podmiotów zajmujących się zbieraniem wyeksploatowanych pojazdów, demontażem, rozdrabnianiem, odzyskiem i powtórnym wykorzystaniem, które mogą prowadzić do nieprawidłowości w zakresie konkurencji między państwami członkowskimi lub na ich rynkach wewnętrznych. Kwestionariusz lub plan zostanie przesłany państwom członkowskim na sześć miesięcy przed rozpoczęciem okresu, do którego odnosi się sprawozdanie. Sprawozdanie dla Komisji zostanie sporządzone w przeciągu dziewięciu miesięcy od końca trzyletniego okresu, do którego się odnosi. Pierwsze sprawozdanie będzie odnosić się do trzyletniego okresu rozpoczynającego się 21 kwietnia 2002 r. Na podstawie powyższych informacji, Komisja sporządzi i opublikuje sprawozdanie dotyczące wypełniania postanowień niniejszej dyrektywy w przeciągu dziewięciu miesięcy od otrzymania sprawozdań od państw członkowskich.
-
Państwa członkowskie będą wymagać, aby każdy z podmiotów gospodarczych zajmujących się działalnością gospodarczą, która jest objęta przepisami niniejszej dyrektywy, publikował informacje na temat:
- projektu pojazdów mechanicznych i ich części z uwzględnieniem ich przydatności do odzysku i powtórnego wykorzystania,
- nieszkodliwych dla środowiska procesów utylizacyjnych wyeksploatowanych pojazdów, w szczególności na temat usuwania wszystkich substancji płynnych oraz demontażu,
- optymalizacji i unowocześniania sposobów powtórnego użycia, powtórnego wykorzystania i odzysku zużytych pojazdów mechanicznych i ich części,
- postępu dotyczącego odzysku i powtórnego wykorzystania w zakresie zmniejszenia ilości materiałów odpadowych, których należy się pozbyć oraz wzrostu wskaźnika odzysku i powtórnego wykorzystania.
Artykuł 10
Wdrożenie
-
Nie później niż 21 kwietnia 2002 r. państwa członkowskie przyjmą i opublikują ustawy, rozporządzenia wykonawcze i przepisy administracyjne niezbędne do wdrożenia niniejszej dyrektywy i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję. Kiedy państwa członkowskie przyjmą te przepisy prawne, będą one zawierać odsyłacze do niniejszej dyrektywy, albo też takie odsyłacze będą przedstawione razem z nimi przy okazji oficjalnego ogłoszenia tych uregulowań. Sposoby przedstawiania takich odsyłaczy zostaną ustalone przez państwa członkowskie.
-
Państwa członkowskie poinformują Komisję o głównych rozwiązaniach w prawie krajowym, które zostaną przyjęte w odniesieniu do zagadnień, których dotyczy niniejsza dyrektywa.
-
Pod warunkiem, że cele ustanowione w niniejszej dyrektywie zostaną osiągnięte, państwa członkowskie mogą transponować postanowienia zawarte w art. 4 ust. 1, art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 8 ust. 3, oraz art. 9 ust. 2, a także określić szczegółowe przepisy dotyczące wprowadzenia w życie art. 5 ust. 4, za pomocą umów zawieranych pomiędzy odpowiednimi władzami i przedstawicielami sektorów gospodarki. Umowy takie muszą spełniać następujące warunki:
- umowy będą wykonalne;
- w umowach muszą być określone konkretne cele wraz z podaniem ostatecznych terminów ich realizacji;
- umowy zostaną opublikowane w krajowych dziennikach urzędowych lub w dokumentach krajowych, które są w równym stopniu dostępne dla opinii publicznej i są przekazywane Komisji;
- wyniki, które będą osiągane w ramach tych porozumień, będą regularnie monitorowane, a odpowiednie sprawozdania będą przesyłane do właściwych władz i do Komisji oraz będą dostępne dla opinii publicznej na warunkach określonych w umowach;
- odpowiednie władze będą sprawować kontrolę nad postępem działań podejmowanych w ramach tych umów;
- w przypadku niewypełnienia postanowień umowy, państwa członkowskie muszą zastosować odpowiednie przepisy niniejszej dyrektywy, przy użyciu środków prawnych i administracyjnych.
Artykuł 11
Procedura komitetu
-
W pracach Komisji będzie uczestniczył komitet ustanowiony na podstawie art. 18 dyrektywy 75/442/EWG, zwany dalej 'komitetem'.
-
W przypadku powoływania lub odwoływania się do niniejszego artykułu, art. 5 i art. 7 decyzji 1999/468/WE będą miały zastosowanie z uwagi na postanowienia zawarte w art. 8 wymienionej decyzji.
Okres, o którym mowa w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE, zostaje ustanowiony na trzy miesiące.
-
Komitet przyjmie własne reguły proceduralne.
-
Zgodnie z procedurą określoną w niniejszym artykule Komisja przyjmie:
- minimalne wymagania dotyczące świadectwa zniszczenia, o których mowa w art. 5 ust. 5;
- szczegółowe reguły, o których mowa w art. 7 ust. 2, trzeci akapit;
- format bazy danych, o którym mowa w art. 9;
- poprawki niezbędne w celu uwzględnienia osiągnięć naukowo-technicznych w załącznikach do niniejszej dyrektywy.
Artykuł 12
Wejście w życie
-
Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
-
Art. 5 ust. 4 ma zastosowanie:Państwa członkowskie mogą zastosować postanowienia art. 5 ust. 4 przed datą określona w ust. 2.
- od 1 lipca 2002 r. do pojazdów mechanicznych wprowadzanych na rynek od tej daty,
- od 1 stycznia 2007 r. do pojazdów wprowadzonych na rynek przed datą określoną powyżej.
Artykuł 13
Adresaci
Niniejsza Dyrektywa jest skierowana do państw członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 września 2000 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego N. FONTAINE Przewodniczący |
W imieniu Rady H. VÉDRINE Przewodniczący |
ZAŁĄCZNIK I
Minimalne wymagania techniczne w procesach utylizacyjnych w zgodzie z art. 6 ust. 1 i 3.
-
Miejsca składowania (łącznie z miejscami do czasowego składowania) wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych przed ich utylizacją:
- nieprzepuszczalne podłoże na odpowiednim obszarze z urządzeniami do usuwania wycieków oraz z urządzeniami do dekantacji, czyszczenia i usuwania substancji tłustych,
- urządzenia do oczyszczania wody, łącznie z wodą deszczową, których parametry odpowiadają uregulowaniom w zakresie ochrony zdrowia i środowiska naturalnego.
-
Miejsca utylizacji:
- nieprzepuszczalne podłoże na odpowiednim obszarze z urządzeniami do usuwania wycieków oraz z urządzeniami do dekantacji, czyszczenia i usuwania substancji tłustych,
- odpowiednie składowanie rozmontowanych części zamiennych, łącznie ze składowaniem na nieprzepuszczalnym podłożu części zamiennych zabrudzonych olejami,
- właściwe pojemniki na składowanie akumulatorów ( z neutralizacją elektrolitu na miejscu lub gdzie indziej), filtrów i kondensatorów zawierających dwufenyl lub trójfenyl polichlorowany,
- odpowiednie zbiorniki do oddzielnego przechowywania płynów pochodzących z wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych: paliwa, oleju silnikowego, oleju do skrzyni biegów, oleju przekładniowego, płynu z układu hydraulicznego, płynu do chłodnicy, płynu hamulcowego, elektrolitów do akumulatorów, płynu używanego w instalacji klimatyzacyjnej, oraz innych płynów odprowadzonych z wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych,
- urządzenia do oczyszczania wody, łącznie z wodą deszczową, których parametry odpowiadają uregulowaniom w zakresie ochrony zdrowia i środowiska naturalnego,
- odpowiednie miejsce do składowania opon, z uwzględnieniem zabezpieczeń przed pożarem oraz przystosowane do składowania nadmiaru opon.
-
Procesy utylizacyjne, których celem jest usunięcie z wyeksploatowanych pojazdów substancji potencjalnie niebezpiecznych dla środowiska:
- usunięcie akumulatorów i zbiorników na gaz płynny,
- usunięcie bądź neutralizacja części, będących źródłem niebezpiecznych wybuchów (na przykład, poduszki powietrzne),
- usunięcie i gromadzenie w oddzielnych pojemnikach paliwa, oleju silnikowego, oleju do skrzyni biegów, oleju przekładniowego, płynu z układu hydraulicznego, płynu do chłodnicy, płynu hamulcowego, płynu używanego w instalacji klimatyzacyjnej, oraz innych płynów odprowadzonych z wyeksploatowanych pojazdów mechanicznych, jeżeli nie są one niezbędne do powtórnego użycia danych części,
- usunięcie w miarę możliwości wszystkich części, które zawierają rtęć.
-
Procesy utylizacyjne, których celem jest uzyskanie elementów do powtórnego wykorzystania:Wszystkie czynności związane ze składowaniem powinny odbywać się w taki sposób, aby nie dopuścić do uszkodzenia elementów zawierających płyny oraz elementów i części zamiennych do odzysku.
- usunięcie katalizatora,
- usunięcie metalowych części i elementów zawierających miedź, aluminium i magnez jeżeli te metale nie są oddzielane w procesie rozdrabniania,
- usunięcie opon i dużych elementów z tworzyw sztucznych (zderzaki, deska rozdzielcza, pojemniki na płyny itp.) jeżeli te materiały nie są segregowane w procesie rozdrabniania w taki sposób, aby mogły zostać powtórnie wykorzystane,
- usunięcie elementów ze szkła.
ZAŁĄCZNIK II
Materiały i części, które nie podlegają przepisom zawartym w art. 4 ust. 2 lit. a)
Materiały i części |
Mają być oznakowane lub rozpoznawalne przy pomocy innych środków |
Ołów jako element stopu |
|
1. stal (łącznie ze stalą galwanizowaną) zawierająca ołów do 0,35 % wagi |
|
2. aluminium zawierające ołów do 0,4 % wagi |
|
3. aluminium (w felgach kół, częściach silnika i układzie podnoszenia szyb) zawierające ołów do 4 % wagi |
X |
4. stopy miedzi zawierające ołów do 4 % wagi |
|
5. osłony i tuleje / panwie łożysk zawierające ołów/brąz |
|
Ołów i związki ołowiu w częściach |
|
6. akumulatory |
X |
7. pokrycie wewnętrznej powierzchni zbiornika paliwa |
X |
8. amortyzatory / tłumiki drgań |
X |
9. środki wulkanizacyjne dla układów wysokociśnieniowych i wężów paliwowych |
|
10. środki stabilizujące dla lakierów ochronnych |
|
11. stopy lutownicze w układach elektronicznych i w innych zastosowaniach |
|
Sześciowartościowy chrom |
|
12. powłoki zabezpieczające przed korozją na wielu ważnych elementach i częściach (maksymalnie 2 g na pojazd) |
|
Rtęć |
|
13. żarówki oraz elementy wskaźnikowe na desce rozdzielczej |
X |
W ramach procedury, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. b), Komisja oceni w pierwszym rzędzie następujące zastosowania materiałów:
-
ołów jako składnik stopu z aluminium w felgach kół, częściach silnika oraz elementach układu podnoszenia szyb samochodowych
-
ołów w akumulatorach
-
ołów w ciężarkach zakładanych dla uzyskania równowagi
-
elementy układów elektrycznych, w których ołów jest składnikiem substancji ceramicznych lub szklanych
-
kadm w akumulatorach dla pojazdów z napędem elektrycznym
po to, aby jak najszybciej ustalić, czy należy wnieść poprawki do zał. II. W sprawie kadmu stosowanego w akumulatorach przeznaczonych dla pojazdów z napędem elektrycznym Komisja uwzględni w ramach procedury, o której mowa w art. 4 ust. 2 lit. b) oraz ogólnej oceny wpływu na środowisko naturalne, możliwość wykorzystania substytutów oraz potrzebę zachowania dostępności pojazdów z napędem elektrycznym.